Zwolnienie lekarskie od psychiatry

Witam Was, 

pracuję kilka lat w jednej firmie. Podczas tego czasu miejsce miało wiele wydarzeń, tak w moim życiu prywatnym, jak i zawodowym które znacząco wpłynęły na moją kondycję psychiczną. Zacznę od tego, że jako dziecko straciłam rodziców, do osiągnięcia pełnoletniości przebywałam w domu dziecka. Przez lata byłam sama, sama musiałam sobie radzić, sama musiałam się utrzymywać. Po rodzicach nie należały mi się żadne świadczenia, zaś życie na zasiłku było w moim odczuciu czymś mi uwłaczającym.

Mam ręce, nogi, jestem zdrowa, a więc na siłach aby uczciwie zarabiać. Przeszłość zawsze w większym lub mniejszym stopniu miała wpływ na moją kondycję psychiczną, ale na ogół radziłam sobie. Moje miejsce pracy z czasem zaczęło zmierzać ku gorszemu, współpracownicy których lubiłam i szanowałam odchodzili albo byli zwalniani co było efektem stale pogarszającej się polityki firmy. Jakość wykonywanych usług została zastąpiona szybkością wykonywanych usług, straciliśmy renomę w branży, klientów, doświadczeni pracownicy byli zastępowani pracownikami bez kwalifikacji, ponieważ byli tańsi i nie mieli większych oczekiwań. Nowi koledzy i koleżanki czynili miejsce pracy tylko mniej przyjaznym, przełożeni tak samo.

Zapanował ustrój korporacyjny, wyścig szczurów, system skarg, donosów. Współpraca przestała istnieć. Przeszłość, sytuacja w pracy, problemy ze zdrowiem i kilka innych aspektów wpędziły mnie w depresję. Starałam się poradzić sobie z tym sama, w pojedynkę, niestety zaczęło brakować mi już sił. Udałam się więc do specjalisty a ten zaś zaproponował mi zwolnienie lekarskie.

Nie chcę zmieniać miejsca pracy ze względów czysto finansowych, lata pracy dziś zwracają się w postaci satysfakcjonującej pensji, nie mniej jednak czuję, że już psychicznie nie jestem w stanie na tę chwilę przychodzić do tego miejsca i pracować z należytym zaangażowaniem, jakością i skutecznością.

I stąd właśnie moje pytanie o zwolnienie lekarskie od psychiatry; jak jest płatne 80% czy 100%? Różne źródła podają inne odpowiedzi. Średnia z 12 czy 3 miesięcy? Jeśli miałam umowę na najniższą krajową, a reszta szła "w kopercie" to oczywiste, że będzie zwolnienie płatne zgodnie z tym co na umowie. Co więc zrobić najlepiej? Poprosić o zmianę kwoty na umowie na faktyczną jaką zarabiam? Spróbować wytrzymać jeszcze trzy miesiące na zmienionej umowie i dopiero wziąć zwolnienie i udać się na terapię? Pracodawca nalegał na podpisanie umowy na najniższą krajową, mi wówczas to nie przeszkadzało.

Co powinno znaleźć się na takim zwolnieniu abym mogła nie być więźniem i móc wyjść do parku? Czy te kontrole to faktycznie istnieją? Jak mam rozpoznać ludzi z kontroli abym mogła ich wpuścić do mieszkania bez obaw, że to jacyś wyłudzacze pokroju na wnuczka czy na pana policjanta? Czy mój pracodawca dowie się z jakiego rodzaju problemami się borykam? Czy jeśli udało by mi się wydostać z depresji wcześniej, to mogę przerwać zwolnienie i wrócić do pracy? Czy pracodawca może "po złości" po moim powrocie mnie zwolnić? 

Dziękuję z góry za wszelkie informacje o odpowiedzi, 
Natalia.